Zaczynało się zupełnie niepozornie, myślałam, że będzie coś w klimacie metra albo postapo zupełnie co innego, ale twórcy wszystko powoli nam wyjaśniają jak do tego wszystkiego doszło...
Powrót do postaci z pierwszego sezonu też nas mimo zaskoczył, choć fakt, że w każdym sezonie twórcy starają się dać jakieś nawiązanie do poprzednich. Tutaj zdecydowanie dobrze się bawiłyśmy i cały sezon zleciał nam w dwa dni po 5 odcinków. Takie AHS lubimy! :)
Zazdroszczę tym, którzy zaczynają albo są w trakcie oglądania.
Jak dla mnie serial jest dopracowany i dokończony - nie dało się zrobić innego zakończenia. I ja tutaj twórców za nic nie winię. Owszem są wątki niedokończone, ale w obliczu zakończenia... Czy to ma takie znaczenie?
Kiedyś bym nie rozumiała tego serialu, ale od kiedy znam teorie wszechświatów to doskonale rozumiem, dlaczego historia rozbitków potoczyła się w taki sposób. W internecie można znaleźć wiele wyjaśnień, ale najpierw obejrzyjcie ten serial, a potem szukajcie odpowiedzi :)
Polecam wam! To jeden z lepszych serialu i obecnie chyba nie ma nic, co by przebiło ten serial. Szkoda, że nikt już nie tworzy tak dobrych tasiemców... :)
DK
Początek jeszcze myślałam, że przetrawię, ale potem był kolejny absurd - bez sensu totalnie, a skończyło się kolejnym absurdem - taki sezon zapchajdziura, chociaż sama historia pewnie była ciekawa. Może i na motywach prawdziwych wydarzeń, ale styl show i kamer i tego wszystkiego mnie zniechęcił tak, że zrobiłam długa przerwę zanim włączyłam kolejny już 7 sezon.
Książka odbijała mi się o uszy już jakiś czas aż w końcu znalazłam na półce, że ją mam - nawet w dwóch egzemplarzach. Wydawca znany mi od Whartona, więc spodziewałam się dobrej lektury i nie zawiodłam się!
Historia rozwija się powoli od zakupu książki ulubionego autora przez Toma, który także sam chciałby zostać pisarzem... Poznaje kobietę, która także uwielbia tego samego pisarza. Zaczyna się pozornie, ale rozwija się w niespodziewanym kierunku...
Małe miasteczko z niezwykłymi historiami pochłania bez reszty, a historia zaczyna pędzić w najmniej spodziewanym kierunku. Dawno nie czytałam tak dobrej, ale niedługiej książki!
Polecam Wam, a szczególnie jak jesteście znudzeni nowościami, które wydają się być przewidywalne... Tutaj na pewno autor Was zaskoczy! A ta odrobina absurdu jest tutaj naprawdę wyjątkowa.
DrevniKocurek
Film ma wiele warstw i porusza wiele płaszczyzn. Pod osłoną kryje się więcej niż widać. Brendan Frasher zagrał genialnie wrażliwego cierpiącego człowieka, ale nadal o ogromnym sercu.
Nie patrzcie na głównego bohatera dosłownie, ja patrzyłam jak na metaforę cierpienia. Charlie ma wiele warstw, które prowadzą go do punktu, w którym go poznajemy. Doskonała tutaj też jest rola jego przyjaciółki, a później córki, która się pojawia.
Po obejrzeniu tego filmu nie będziecie patrzeć na świat tak, jak przedtem. Gwarantuję Wam to.
DK
"Matki równoległe" to bardzo dobry film z kilkoma watkami, które są jakby powiązane. Mamy tutaj nie tylko dylematy moralne, ale i trudne decyzje do podejmowania. Oczywiście jak to często jest jedną z ról grała Penelope Cruz.
Dwie kobiety. Poród tego samego dnia w tym samym szpitalu... I co z tego wyniknie wydawałoby się oczywiste, ale nie u Almodovara! Zaznaczam, że trzeba uważnie oglądać, bo są przeskoki czasowe. Bardzo ciekawie zrobiony film, a historia zostaje w człowieku na długo... Zobaczcie koniecznie.
Nam się film bardzo podobał!
DK
Moja przygoda z symulatorami zaczęła się od Euro Truck Simulator 2. Gra, której recenzję planuję napisać w najbliższym czasie.
Jak zawsze uważałam, że każdy musi trafić na swój typ. Niezależnie czy jest to gra, książka czy film. Często są to niespodziewane a nawet zaskakujące nas samych gatunki. Przykładowo ja zawsze uważałam się za gracza RPG, ale prawda jest taka, że wszystkie ukończone przeze mnie gry RPG można policzyć na palcach jednej ręki. W chwili obecnej w Euro Truck 2 mam spędzone około ośmiuset godzin.
Na Farming Simulator 22 polowałam od dawna. Czekałam na promocję i wreszcie jest.
Początkowo przeraziła mnie ogromna ilość wiedzy jaką trzeba ogarnąć by cokolwiek zrobić. W porównaniu z ETS2, w którym wszystko jest raczej oczywiste tu trzeba najpierw przeczytać kilka poradników a i tak co jakiś czas trzeba szukać informacji co i jak się robi.
Powiem tak, nie znam bardziej relaksującej rozrywki jak symulatory. Siadasz za sterami swojej ukochanej ciężarówki czy innej maszyny i jedziesz w wielką podróż przez kilka tysięcy kilometrów lub wykonujesz niesamowicie satysfakcjonujące prace na swojej farmie.
Niestety jest to dość kosztowna rozrywka. Sama gra i różne DLC to jedna strona a sprzęt i wszelakie kontrolery to druga.
Oczywiście można bawić się za pomocą myszki i klawiatury, ale to nie jest to samo. Cała zabawa zaczyna się po podłączeniu kierownicy, panelu sterującego i joysticka. Sprzęt taki dedykowany do FS22 kosztuje 1700 PLN, oczywiście można taniej (co ja zrobiłam - po prostu kierownica Genesis w promocji świątecznej ok 300 zł - a korzysta z kierownicy cała rodzina - czy do NFS czy Horizona) i też jest ok.
Orzemy, siejemy, kultywujemy, wałujemy, robimy bele ze słomy, robimy kiszonkę, hodujemy zwierzęta jak również zajmujemy się przetwórstwem produktów z naszej farmy tworzą całe łańcuchy produkcyjne. Kupujemy nowe pola i teren i stawiamy fabryki. Zabawa na tysiące godzin. Do tego wszystko w pięknej grafice i na najwyższym poziomie. Sprzęt licencjonowany wygląda i działa jak prawdziwy. Jest to z resztą jedna z rzeczy, która bardzo zaskoczyła mnie przy ETS2. Kiedy ogląda się filmiki pokazujące co widzi kierowca ciągnika siodłowego to nie ma najmniejszej różnicy między grą a rzeczywistością.
Ale co mnie skłoniłoby w ogóle sięgać po takie gry? Cóż na co dzień pracuję w logistyce i codziennie obcuję z ciężarówkami. Zastanawiało mnie jak to jest prowadzić taką maszynę i tak od nitki do kłębka wsiąkłam w ETS2.
Tak bardzo uwielbiam obie te gry, że mam straszny kłopot, Kiedy siadam „do farmy” to smutno mi, że moja ciężarówka stoi gdzieś na parkingu i tęskni. 😉
Gdy siadam do ETS2 to martwię się, że na mojej farmie zbiory trzeba zaczynać. Na razie farma jako nowość ma pierwszeństwo, ale zaraz pewnie zacznie się event wielkanocny w ETS2 i będę cierpiała.
Serdecznie polecam wszystkim i chłopakom, i dziewczynom w każdym wieku, bo nie ma nic bardziej odprężającego i relaksującego niż zabawa w symulator. Co ciekawe to się kompletnie nie nudzi. Gry RPG mają to do siebie, że mocno przyciągają na początku a później następuje spadek poziomu. Zaczyna się grind, poziom trudności rośnie etc. Nie da się zrobić długiej, pełnej napięcia gry, która utrzymuje taki poziom non stop. Z symulatorami jest inaczej, tu wykonujemy czynności takie jak prowadzenie pojazdu (na co irl nie mogę sobie pozwolić) co jest dla większości ludzi bardzo przyjemne a jednocześnie jesteśmy odizolowani od trudów z jakimi boryka się rolnik czy kierowca. Dostajemy to co najlepsze, czyli czystą przyjemność.
Motylowa Farmerka